Samen aan de slag

De Ploeg komt al snel bekend te staan als een groep baanbrekende avant-gardisten, maar bij de oprichting is de kunstkring een kunstenaarsvereniging zoals er in Nederland sinds de negentiende eeuw vele zijn. En bij een vereniging hoort drukwerk, van gedrukte statuten tot convocaties voor vergaderingen, en natuurlijk een verenigingsblad. Dankzij de eigenzinnige typografie van H.N. Werkman krijgt dat drukwerk internationale allure. Het verenigingskarakter is vanaf de oprichting cruciaal voor de vlucht die de kunstkring doormaakt. Juist dankzij de verenigingsstructuur, met haar verplichtende karakter, vindt De Ploeg de middelen om Jan Wiegers te laten kuren in Davos. Onderlinge steun en stimulans is een voorname doelstelling van de kunstkring. De vergaderingen worden in de begintijd deels gebruikt voor werkbesprekingen. Na afloop houden de leden ‘causerieën’ voor elkaar over kunstenaars die ze interesseren, van Paul Gauguin tot Jan Toorop. Sprekers van buiten worden uitgenodigd voor lezingen, ook om ‘kunstlievende leden’ te trekken. Tot de hoofddoelen bij de oprichting behoort ook het werken in gezamenlijkheid. Er wordt meteen een modelcommissie benoemd die de organisatie van het tekenen naar levend model ter hand neemt. Het samen werken waarvoor De Ploeg was opgericht wordt naar een hoger plan getild als Wiegers na zijn Zwitserse avontuur terug is in Groningen en de experimenten met materiaal, techniek en stijl die hij bij Kirchner had bestudeerd begint over te brengen op zijn Ploegmaten. Deze experimentele vrijheid en de gemengde samenstelling van de vereniging openen bovendien de weg naar een aantal opmerkelijke multidisciplinaire projecten: daden ‘van echte Ploegkunst’, aldus verenigingsblad Het Kouter.