Keloïd

Faisel Saro onderzocht de sporen van het slavernijverleden in Groningen in zijn lichaam. Hij keek naar tekens die zich in zijn lichaam openbaren. Een van de tekens die hij in zijn zwarte huid ontdekte was de keloïd. Keloïd is bindweefselvorming die bij beschadiging van de huid ontstaat. Bij mensen met een zwarte huid is deze bindweefselvorming vaak veel extremer. Als nazaat van tot slaaf gemaakten beweert de kunstenaar dat deze extreme bindweefselvorming wellicht door natuurlijke selectie tot stand is gekomen. Wiens verwondingen, door zweepslagen, sneller genazen, had meer kans om te overleven. De zweepslagen van de maatschappij zijn volgens Faisel Saro nog steeds voelbaar. “Deze ervaringen zitten als grafiek in mijn lichaam opgeslagen.” Zijn meest pijnlijke racistische ervaringen waren de aanleiding om tot dit werk te komen.