Vier hellebaarden

Een hellebaard is een middeleeuws wapen, bestaande uit een combinatie van een speer en bijl. Bevestigd op een lange speerachtige stok is een ijzeren top met een lang mes. Aan één kant van het mes zit een bijl en aan de andere kant een haak. Hellebaarden hadden een lange stok zodat het makkelijker was om iemand op een paard aan te vallen; een zwaard was te kort om dit te kunnen. Een stokwapen, zoals een hellebaard, was daarom praktisch in gevechten. Rond het eind van de zestiende eeuw raakte de hellebaard langzaam uit de mode. Met de ontwikkeling van vuurwapens zoals de haakbus en het musket, was de hellebaard niet langer het ideale wapen.